nostalgie..

..na een hectische zomervakantie, maar daarover later meer, besluit ik vandaag mijn kamer op te ruimen en nu eens grondig. Niet alleen kleren wassen, opvouwen en in de kast leggen maar alle stapels door nemen, veel troep weggooien en oude spullen overzien. Wat weg kan moet weg. Ik vind een briefje dat mijn meemoeder ooit voor me heeft geschreven: "Eva, ik ben naar Kitty. 'telefoon nummer Kitty'. Vergeet niet te eten -->Choba Om 1/5 3 is je kamer dus klaar en dit keer ECHT opgeruimd. Tot zo Wen". Hoe toepasselijk ;)

Ook vind ik een fax van Kyra, mijn allerbeste vriendinnetje ooit. We hadden allebei een fax in 1999, want de fax is verstuurd op 10/10/1999. In het weekend maakte we dan op de computer mooie tekeningen, ik met mijn Disney ansichtkaarten programma, en nodigde we elkaar uit om te komen spelen. Op deze fax staat een groot hart met de volgende tekst: "Voor EVA *mijn liefste vriendin* heel veel -xxx-jes en voetjes en natuurlijk heel veel liefs! van Kyra". En dit met pen toegevoegd: "Nog sorry dat ik niet kwam. Vergeef je me?". Ik word heel blij als ik dit zie. Die kinderlijke naïviteit mis ik af en toe wel. Ik ga het weer terug brengen.

Maar dan zie ik een grote map met cd-roms liggen. Ik besluit de map niet zomaar op te bergen maar er eens in te kijken. Deze cd-rom map heb ik namelijk niet meer gebruikt sinds mijn super Windows Fujistu Siemens van 3 jaar terug, ik mis hem nog steeds. In deze map vind ik installatie cd-roms voor diverse programma's die ik op mijn HBO heb gekregen maar ik kan me niet herinneren ze ooit gebruikt te hebben. Dan sla ik een bladzij om en zie ik DE cd-rom. Het was altijd een eer hem in handen te hebben en ik dacht al die tijd dat iemand anders hem had. Niets blijkt minder waar en ik haal de cd-rom uit de map, stop hem in mijn laptop en krijg direct een warme rilling. Wat is dit geweldig. Het is de cd-rom van De 4 van H5. Een magisch filmpje dat ik ooit met drie van mijn beste vrienden heb gemaakt. Ik ben 16 of net 17 op dit filmpje en geniet van het leven. Iets wat ik nu nog steeds doe maar echt op een totaal andere manier.

Het is een hele eer, dat ik dit op mijn blog mag zetten. Jongens, als jullie het zien en ik zal jullie berichten via een sociaal netwerk, let's do it again!

Het waren twee fantastische dagen..

..want vanaf 1 augustus ben ik niet meer in dienst van school en de laatste week gaat na het weekend beginnen. Dus beginnen we nu met de leuke activiteiten en partijen. Gister vertrokken we met 30 graden en 90 kilometer per uur naar Noord-Holland om met al het personeel van de scholengroep een gekozen activiteit uit te voeren. Ik had gelukkig 3 maanden geleden gekozen voor surfen wat neer kwam op 1 uurtje op een plank liggen en 4 uurtjes op het strand liggen, bakken. Mijn collega's hadden een koelbox vol franse kazen, salades, tapenades, proseccos en wijnen dus lag ik daar als een god in Frankrijk.

De landskampioen van Nederland is druk bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen, maar zag nog de mogelijkheid om ons te voorzien van een rondleiding door het stadion en een diner. Na een kort filmpje waarin ex coach Louis ons de vertrekken onder in het stadion liet zien, kregen we te horen dat dat het enige was wat we zouden zien qua speelveld, kleedkamers, fitness ruimte zeg maar alle interessante plaatsen om eens te snuffelen. Dus toen we door alle skyboxen gewandeld waren en we begrepen dat we daar ook gingen eten trok ik mijn stoutste schoentjes aan. Samen met mijn direct leidinggevende ben ik naar beneden geklauterd, het veld op gegaan en heeft hij een foto van mij gemaakt.

Ook mijn collega en #1 AZ fan wilde dit graag. Dus ook hij met mijn leidinggevende naar beneden, ik was inmiddels alweer omhoog gerend want ik voelde de bui al hangen, en nam deze foto:

Hij wilde graag in de schoenen van Ronald Koeman staan maar werd zelf op de vingers gemept toen hij weer omhoog kwam. Zowel hij als de teamleider kregen onbedaarlijk op hun kop van 1 van de medewerksters van AZ.

En dan vandaag, het schoolreisje naar België! België! België! Op naar Bobbejaanland. Ik dacht altijd dat het net zo'n lame park zou zijn als Koningin Julianatoren of Drievliet. Maar niets is minder waar en het was dikke pret. In NL scheen een weeralarm te zijn uitgeroepen, wij liepen te zweten in het park en hoopte nu eens wel nat te worden in waterattracties. We zochten ze er zelfs op uit.

Na zo'n 6,5 uur in het park te hebben rondgelopen en alle "enge" attracties meerdere keren gedaan te hebben, mochten we weer in de geairconditionede bus. Doodmoe en afgepeigerd kwamen we weer op school en had ik in totaal 13 uur met mijn leukste collega's en kinderen uit mijn klasjes doorgebracht. En dat op de laatste schooldag. Zoveel emoties op 1 dag, not to do.

YeeeEEEEEES!!

Niets kan ik mij nog herinneren van de lessen biologie behalve mevrouw Staalduinen. Ze gaf ons ook verzorging maar aan de kleur van haar tanden, geur van haar lijf en pannenkoeken onder haar armen te zien, had ze er beheurlijk kaas van gegeten. Zo eentje die, wanneer je de koelkast open doet, een lucht verspreid waar je tegen aan kan leunen.

Maar wat ik nog wel weet is het lokaal waar we les hadden. Het lokaal had een balkonnetje waar je met een trapje heen kon. Boven bevond zich een waar rariteiten kabinet met spulletjes in potjes, houten plankjes met vastgespijkerde dieren en ledematen en, het vetste van allemaal, een bovenlijf op een sokkel die je van al zijn ledematen kon ontdoen. Wat hoopte ik dat ik ooit zo'n ding in mijn bezit zou krijgen.

Ik hield van de Hema, om de stijl, de prijs, het assortiment, maar ik loop daar verdomme die winkel door, zie ik dit:

Mijn geluk kon niet op! Hij is wat klein maar ik hou val spulletjes en dit is, voor alsnog, wel een koning in mijn collectie. Wanneer iemand ooit een groot exemplaar tegenkomt, ik betaal je terug!

Heeft er Patta veel zin in!

Patta, de schoenenwinkel der schoenenwinkels, bestaat 5 jaar. Ook dit is een reden voor een feestje. Daarom kaartje geregeld, huisgenoot aan de kraag meegevat en zwetend gevierd dat ik er nog nooit iets heb gekocht.

De drank is gratis, er staan een aantal koelkasten gevuld met Heineken en aan de bar worden Guggenheimers geserveerd. Veel drank betekent veel pissen en veel pissen betekent veel doortrekken, but then not.

Op naar de volgende 5 jaar, dus blijf kopen en ik zie je nog.

Fresh Fruits

Fresh Fruits ofwel de Harajuku uit Tokio, ze zijn een inspiratie voor velen. Ik vind ze ook geweldig! Maar ik vind wel dat alleen Aziaten zich zo'n pakje kunnen laten aanmeten. Op de plateauzolen na toch veel losse stukken om mee te variëren in combinatie met onze sobere Nederlandse basics stijl.

En ik heb ook mijn eigen Fruit die een inspiratie is voor velen. Deze Franse vrucht maakt, nogmaals, goddelijke dingkies op zijn BBQ. Dus heb je nog geen vorkje meegeprikt? Doe dat dan als de sodemieter want het seizoen is allang begonnen. Van gemarineerde kippenvleugels, tot op Indiaans cederhout gebakken zalm, van Girbaud's Frans zacht lam, tot hete mango met (niet van de BBQ) Frozen Dutch ijs. Zo blij met deze BBQ-prins, naja zeg maar Koning.

Ik hoop door al deze inspiraties te combineren zelf een inspiratie te kunnen zijn voor andere zaadjes, zo van die vruchten, die dan een struikje worden, naja, je vat het maar.

Ik word altijd wakker...

... met een wijsje in mijn hoofd, loop de hele dag te zingen en te fluiten. Maar er is nu een hype gaande waardoor ik word beperkt in het hebben van een liedje in mijn hoofd, namelijk de MP3 spelers op een telefoon.

In de tram, op straat, zelfs in mijn klas, iedereen schijnt het nodig te vinden andere hun crappy muziek te laten horen want is de muziekstijl al niet verschrikkelijk, dan is het het geluid wel dat uit die boxen komt. Ik vind het werkelijk waar not to do! Want heb ik zelf iets tofs in mijn hoofd, word het eruit gebruld waardoor ik vervolgens met een nummer dat ik niet herken door de kwaliteit achter blijf.

Hier dan hèt nummer waardoor mijn skills van binnens-hoofd-zingen drastisch vooruit gegaan is:

Nog steeds best wel zin in

Ik heb even niet gepost en dat kwam door alle dingen waar ik best wel zin in had. De verjaardag van mijn moeders, another crazy monday, de schooldisco en nog meer van dit soort tijdsverdrijfjes.

En er staan me nog meer leukheden te wachten. ik beloof dat als mijn camera weer vol is, ik er weer over post. Hier nog wel een foto van mijn best friend van school Ikram bij wie ik de zomer in Marokko ga doorbrengen.

Maandag is de nieuwe vrijdag

Waarom wachten tot vrijdag met feesten? Altijd die haat jegens de maandag! Waarom de week niet al leuk beginnen en zo de toon zetten voor de rest van de week?

Dit is mijn idee van de week leuk beginnen: bij mijn broeder eten die, ook als hij niet werkt, de lekkerste maaltijden op tafel weet te zetten. Samen met een aantal vrienden van hem en zijn liefste vriendin werd een heerlijke lentese maaltijd op tafel gezet met asperges, frisse aardappelpuree en een heerlijk lammetje.

Ivo was in charge of the toet en had een heerlijke sacher torte meegenomen. Helaas geen foto's van, wel de zoete herinnering aan die dikke chocolaag die aan het buitenste randje zat. Ik kan hem zo terug halen..

Maar toen ging het feest van start. De drank vloeide rijkelijk wat tot gevolg had dat onderstaande foto's gemaakt werden en ook het huiskamer dansen niet uit kon blijven.

Volgende week bij Sarah thuis met Teatske als kok! Ik zal voor de toet zorgen al ben ik bang dat ik afgelopen week niet kan overtreffen.

Evaleptisch, de final story

Uhm, nee dus, geen epilepsie. Wat dan wel? Geen idee, gewoon flauwvallen af en toe, daar doen we het maar mee. Ik moet wel regelmaat in mijn leven, zo zegt mijn neuroloog. Want regelmaat zorgt er voor dat je weet waar je aan toe bent, met flauwvallen niet dus dat sluit je daarmee uit. Had ik zelf zo geanalyseerd.

Ontbijt, brunch, lunch, borrel, diner, toetje, slaapmutsje, kom maar op met die regelmaat! Zin in!

Don't shit where you eat

Ik verbaas mij er vaak over als ik in tram 12 zit dat vanaf het Paul Krugerplein de rotzooi op straat toe neemt. Van een lullig lollypapiertje tot aan hele vuilniszakken, het hoopt zich langzaam op tot er van een leefzame omgeving geen sprake meer is. Maar ook buiten Den Haag en haar schilderswijk wordt er natuurlijk troep gemaakt.

Een week na Koninginnedag stonk onze hoofdstad bijvoorbeeld nog steeds naar pis en ook het Lowlands festivalterrein heeft een jaar nodig om bij te komen van de 3-daagse afslachting die wij als bezoekers ieder jaar weer aanrichten. Nu al zin in! Maar ook toen ik vanochtend in de trein richting Den Haag stapte kwam ik tot de ontdekking dat de vuilnisplek rond om het Hollands Spoor zich tot bij Leiden had verplaatst. Wat een troep! Ik dacht serieus dat er iets onheilspellends gebeurd was. Maar niks was minder waar, gewoon een persoon die wat minder waarde hechtte aan zijn/haar magazines, waar ik deze juist uiterst zorgvuldig bewaar, sorteer en dus spaar.

Ook geen gevecht wat ik wel later aantrof bij Zoetermeer Voorweg Laag. Bloed jij eens ergens anders man, ook dit is best ASO!

Maar waar gaat het heen met onze wegwerpmaatschappij? We zijn al een samenleving geworden die schoenen weg gooit i.p.v. ze naar de schoenmaker te brengen wanneer er na een feestje wat draadjes los zitten, maar laten we ons dan voornemen dat dit in ieder geval in een vuilniszak is, op de juiste plek, op de daarvoor afgesproken dag. Dan houd je je eigen buurtje schoon want een beter milieu begint, bla bla. Je begrijpt!

PandaDroom

En dan hier het stappenplan:

Stap 1: laat Christie het cakebeslag maken en knip de accessoires.

Stap 2: Snij de oreo koekjes in 2e. 2 koekjes per panda beer. Verpulver de overige koekjes in de blender.

Stap 3: Bak zowel de buikjes van de panda als de hoofdjes. Ofwel 6 grotere en 6 kleinere cakejes.

Stap 4: Laat de cakejes afkoelen en maak alvast de icing.

Stap 5: Wanneer de cakejes zijn afgekoeld kun je ze insmeren met de icing en de oreokruimels erover heen strooien. Doe dit alleen met de buikjes, ofwel de grote cakjes.

Stap 6: Smeer de hoofdjes ook in met de icing en maak met chocolade glazuur oogjes, neusjes en een mondje.

Stap 7: Plak de hoofdjes vast met glazuur en een cocktailprikkertje. Plak ook de oreohelftjes als handjes naast de hoofdjes. Maak met witte icing nageltjes op de pootjes en druk de oortjes, choco cereals, aan de zijkant van het hoofdje.

En daar zijn ze dan, de Panda Cupcakes!

Met stijlicoon en topkokkin Christie Cupcake ging ik weer aan het bakken gister. Wat hebben we een ongelofelijke prestatie verricht! Ooit zulke dope Cupcakes gezien? Dacht het ook niet. Het heeft wat bloed, zweet, tranen, geld en manuren gekost maar dan hebbie ook wat. 6 pandaberen klaar om met uitsterven bedrijgt te worden. Texas Schiffmacher nam er namelijk al 1 mee, Julien heeft er al 1 achter z'n kiezen en ook Lil'Vic Victor heeft er gister 1 onthoofd. En toen waren er nog maar 3.

Geniet er van Chris want voor je het weet heb je WNF aan je broek hangen.

wist je dat..?

Ohw!! Ik houd van weetjes. Ik vind het heerlijk om kleine dingetjes te weten en die met andere te delen. Het zit nogal in de familie want iedereen met bloed van de familie Baart in zijn aderen doet het. Zo weet ik bijvoorbeeld dat Charlie Chaplin eens meedeed aan een look-a-like wedstrijd van Charlie Chaplin en niet won, nee hij werd derde.

Nog een weetje, in een framboos zit veel meer vitamine C dan in een sinaasappel. Je moet er wel meer van eten om je dagelijkse hoeveelheid binnen te krijgen maar goed. Dat is het weetje niet.

Maar dan dit. Ik hoorde vorige week van Samantha, collega van Laura, dat G-star als mascotte de neushoorn gebruikt om de volgende reden: Neushoorns kunnen niet achteruit lopen. Zo staat G-star dus alleen voor vooruitgang, ze blijven niet stilstaan en kijken niet terug. Vond ik heel vet!

Nu kijk ik weer verder naar 'How it's made' om meer weetjes te vergaren. Heel gaaf hoe een rugbybal in elkaar gezet wordt.

Heeft er zin in!

Ik dus, op feestjes. De slogan drink, maar met mate, heb ik ooit helemaal verkeerd opgevat. Ik drink met mijn maten maar weet van geen ophouden. Het openingsfeestje van Timboektoe was daar ook een heel goed voorbeeld van. Al voor we bij de schoolbus, die ons daar onder het genot van Indiana Jones af dropte, aan kwamen was mijn hoofd al zo rood als de neus van mijn friendin. Al had zij dit met camouflage stift verdoezeld.

Maar goed, een optreden van twee van mijn favoriete bands verder en ik was in een dusdanige toestand dat ik op de auditie ronde van BNN afgelopen zondag met blauwe plekken op den benen sexy probeerde te zijn. Gelukt weliswaar want door!

Ondanks het plezier op feestjes moet ik proberen toch mate te houden want uiteindelijk is het voor niemand leuk. Sorry moeders, maar dit is je dochter.

Daar gaan we weer!

En ja hoor, daar gaan we weer. Het genieten des levens zit inmiddels in mijn systeem. De zon schijnt nog geen drie stralen of mijn man steekt de BBQ al weer aan, de vissen springen uit de vriezer en de olie en kruiden geuren vormen een hemelse combinatie die je in andere sferen brengen.

Wat een heerlijke vent heb ik toch, met zijn guitige bekkie. Love you Piley!

En dan nu nog het laatste nieuws, er is een heel lam in the house dus meer BBQ's coming up. Donderdag? Zin in!

Welkom in het verre oosten!

Nu al twee van mijn geliefden op vakantie zijn geweest in het verre oosten en met de leukste cadeaus zijn terug gekeerd, wordt het tijd om te gaan sparen en zelf die kant op te trekken. Mijn kleding kast voor de zomer is reeds gevuld met Japanse large exemplaren die in het Hollandse straatbeeld niet misstaan.

En nu is mijn liefste huisgenootje net terug uit Hong Kong en lag er een super gaaf accessoire op me te wachten dat deze kledingcollectie aanvult. Ook is dit cadeau van toepassing op mijn grote hobby bakken... Zie de post van het bakken.

Christie heeft me het cupcake virus gegeven en samen Lauw bouw ik het uit in ons keukenparadijs. Het bakken gaat nu dus niet alleen samen met de CupCake tattoo maar ook met dit accessoire, echt onmisbaar!

BNN Auditieronde

Oefenen, oefenen, oefenen

De gelukskus!

En omkleden maar..!

En daar stond ik dan, met mijn stripact. Onder de andere dames dan ook bekend als de stripper maar in 15 seconde sensueel uitkleden is geen optie. Dus dit was wat ik deed:

Ondanks dat dit er heel heftig uitziet was de daadwerkelijke auditie op een lopende band waardoor je 15 seconde had je act te doen voor je achter een muurtje verdween.

Daar haalde ik al de eerste ronde mee. Dat was voor de préjury. Zij bepaalde wie voor de daadwerkelijke jury mocht presenteren. Deze jury stond onder leiding van Bridget Maasland, ook Hagenees maar wel 1 die over lijken gaat. Maar niet over mij want ook hier werd ik van de lopende band afgehaald en mocht ik mij bewijzen. Dat deed ik en voor ik het door had stond ik in de cocktailbar aan de andere kant van de groene loper een Malibu te drinken om mijn stressfunctie weer naar beneden te helpen. Wat een helse dag...

Maar gelukkig had ik mijn stijlicoon, rechterhand en BFF Christie bij me. Wat ervoor zorgde dat ik met een relaxed gevoel, een grote dosis zelfvertrouwen en plezier de dag door gekomen ben. Wij zijn bazen!

Andere kandidaten.. Uhm, not to do!

7950 down, 49 to go! Laat maar komen!

No hablo español, con todo!

Mijn Chileense schoonzus Paula spreekt nog geen Nederlands en ik nog geen Spaans. We hebben hier alleen allebei schijt aan en praten tegen elkaar in onze moedertaal in de hoop dat de ander er iets van begrijpt. En dit gaat vaker goed dan dat het uitloopt op een fiasco. Zo heb ik gister een make-over gehad die, wat mij betreft positief is uitgepakt. Julien moet het alleen nog even keuren maar uiteindelijk kan je daar als geëmancipeerde vrouw ook alleen maar schijt aan hebben.

Iets wat ik al wist, maar wat gister weer in mijn nadeel werkte, is dat ik ontzettend veel haar heb. Ik werd al geboren met zo'n bos dat de kraamverzorgster genoodzaakt was er direct een speldje in te doen om mijn gezichtje te kunnen zien. En in tegenstelling tot mijn broer Lars, is dit aantal haren in de loop der jaren niet afgenomen, in tegendeel. Dit zorgde er wel voor dat Paula vol enthousiasme aan de voorkant begon en er bij de achterkant achter kwam dat de inhoud van het flesje verf slechts mijn pony bedekte.. Ik moet toegeven dat het resultaat er niet minder om is geworden, juist wel lekker fris!

Voor

Na

Toch geven we elkaar les in de taal die ons het best ligt. Mijn Spaans is er de afgelopen 4 maanden heel erg op voorruit gegaan en ook Paula spreekt een aardig woordje Nederlands. Zo heeft ze afgelopen zondag, ten overstaan van mijn voltallige familie, mijn moeders om de hand van broer gevraagd, in het Nederlands. En ik kan al tot 10 tellen!

Nederlands voor beginners

Spaans voor beginners

Het pasverloofde stel