Mijn Chileense schoonzus Paula spreekt nog geen Nederlands en ik nog geen Spaans. We hebben hier alleen allebei schijt aan en praten tegen elkaar in onze moedertaal in de hoop dat de ander er iets van begrijpt. En dit gaat vaker goed dan dat het uitloopt op een fiasco. Zo heb ik gister een make-over gehad die, wat mij betreft positief is uitgepakt. Julien moet het alleen nog even keuren maar uiteindelijk kan je daar als geëmancipeerde vrouw ook alleen maar schijt aan hebben.
Iets wat ik al wist, maar wat gister weer in mijn nadeel werkte, is dat ik ontzettend veel haar heb. Ik werd al geboren met zo'n bos dat de kraamverzorgster genoodzaakt was er direct een speldje in te doen om mijn gezichtje te kunnen zien. En in tegenstelling tot mijn broer Lars, is dit aantal haren in de loop der jaren niet afgenomen, in tegendeel. Dit zorgde er wel voor dat Paula vol enthousiasme aan de voorkant begon en er bij de achterkant achter kwam dat de inhoud van het flesje verf slechts mijn pony bedekte.. Ik moet toegeven dat het resultaat er niet minder om is geworden, juist wel lekker fris!
Voor
Na
Toch geven we elkaar les in de taal die ons het best ligt. Mijn Spaans is er de afgelopen 4 maanden heel erg op voorruit gegaan en ook Paula spreekt een aardig woordje Nederlands. Zo heeft ze afgelopen zondag, ten overstaan van mijn voltallige familie, mijn moeders om de hand van broer gevraagd, in het Nederlands. En ik kan al tot 10 tellen!
Nederlands voor beginners
Spaans voor beginners
Het pasverloofde stel
Ahh wat zijn ze leuk
BeantwoordenVerwijderen